Jak już kiedyś wspominałam technika Ebru była ściśle związana z książkami - z introligatorstwem ale również z kaligrafią. W Internecie można znaleźć wiele przykładów połączenia sztuki marmurkowania papieru z liternictwem. Jakie metody stosowano? Bardzo często po prostu oprawiano wykaligrafowane na papierze teksty w papier marmurkowy, papier Ebru służył wtedy po prostu jako passe-partout. Zobacz tutaj
Jednak mistrzowie sztuki Ebru, jeśli byli równocześnie mistrzami kaligrafii potrafili stworzyć niezwykłe kompozycje papieru marmurkowego i liternictwa. W sztuce wschodu właściwie wszystko bazuje na harmonii linii, łuków i szeroko rozumianej estetyce. Sporadycznie zdarza mi się składać teksty arabskie i kiedy omawiałam z rodowitą Arabką jak to robić, dała mi tylko jedną radę: tak aby było estetycznie, ładnie.
Występowały dwa rodzaje komponowania liternictwa i papieru ebru:
- metoda yazili-ebru, w której harmonijne linie pisma perskiego, tureckiego lub arabskiego były białe lub ciemne na tle papieru marmurkowego
Przykład tutaj
- metoda akkase-ebru, w której napis umieszczano na białym polu otoczonym tłem ebru, a litery w kolorach tła.
Na papier ebru nanoszono nie tylko napisy, ale również motywy roślinne, plecionki. Najbardziej bogate kompozycje tego typu występowały w średniowieczu i zwykle były to inicjały.
Do tego wpisu skłoniła mnie próba kaligrafii na wodzie podjęta przez jedną z uczestniczek moich warsztatów. Z tego co wiem, nie wykonywano napisów bezpośrednio na wodzie (choć próba uczestniczki była bardzo udana). Napis nie mógł się rozpływać, a łuki musiały być niemal doskonałe. Jeśli jednak pokusicie się o próbę wykonania napisu na wodzie, to pamiętajcie, że wyjdzie Wam jego lustrzane odbicie ;)
Zachęcam Was do poszukiwania przykładów tradycyjnego pisanego Ebru, naprawdę warto popatrzeć. Czy domyślacie się w jaki sposób technicznie to wykonać?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz